Jan Bosman (1902-1993) werd op 27 april 1902 geboren in Elburg hij werd al op jonge leeftijd banketbakker en had tijdens de 2e wereldoorlog een bakkerij aan de Burgemeester van Rooijensingel in Zwolle, deze zaak bestaat nog steeds maar nu onder de naam Norp en het is een cafetaria met automatiek erbij, maar Jan had destijds als hobby paardrijden zijn hobby ging zover hij reed eerst paard bij een boer in de omgeving van Zwolle maar na een tijdje heeft hij zelf een manage gehad zodat hij daar paard kon rijden.
Het paardrijden is bij de familie Bosman wel bijzonder belangrijk geweest, voor onze overgrootvader Roelof Bosman (1844-1914) waren paarden zeer belangrijk om zijn geld te kunnen verdienen zijn andere twee broers zijn helaas niet zo oud geworden dit waren Gerrit Jan Bosman (1849-1851) en daarna kwam er nog een keertje een Gerrit Jan Bosman (1851-1860) deze Gerrit Jan verdronk op 2 Juli 1860 in de Havenkom van Elburg op 8-jarige leeftijd.
Maar de kinderen van de eerder genoemde Roelof Bosman hadden allemaal ook paarden nodig om hun geld te verdien zoals Opa Aart (1873-1974) en zijn oudere broer Barend Bosman (1871-1937) wat de over overgrootvader is van de familie uit Epe en dan was er nog Gerrit Jan Bosman (1876-1965) ook Johannes Bosman (1881-1970) deze vier broers vervoerde alles wat er te vervoeren was in Elburg en omstreken het ging zelfs tot Gennep soms als Opa Aart vis moest verkopen, lopend naast het paard en wagen omdat je het paard niet teveel moest belasten.
Ook de zoons van Barend waren weer gek van de paarden zoals zijn zoon Johannes Bosman (1907-1993) hij verdiende in het begin ook zijn geld met de paarden en zijn kinderen ook weer. Opa Aart zijn kinderen de zoons dan konden ook allemaal paardrijden zoals Jan wat we hierboven hebben gezien ook Barend Bosman (1904-1977) kon erg goed paardrijden hij was de artiest op het paard vertelde mijn vader altijd, En dan mijn vader Gerrit Jan Bosman (1919-2002) was speciaal bij de Militaire Politie gegaan vlak voor de oorlog zodat hij ook paard kon rijden dat ging goed tot kort voor de oorlog toen kwam hij te vallen in Hattem met een paard en kon hij voorlopig geen paard meer rijden.